24.12.2011
Keşkeler Bile Ağlar Oldu
Hayatımızı kısıtlayan onca şeyin ardında bize gülmeyi anımsatan onca şey var.Her yoklukta bir huzur, her konuşmada bir sükut...
Oysaki ne güzeldi çocukluğum.Ne güzeldi dolu dizgin koştuğum sokaklar.Ve şimdi içimdeki çocuk bir günah gibi
arsız.Bedbin.Çaresiz.Ve KORKAK...
Keşke küçük bir çocuk olsaydım. Annemin elinden tutmak olsaydı tek derdim. Basit ama anlamlı bir oyuncağa ağlamak olsaydı tek kederim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Önemli Notlar
1-)Hiçbir hesabınız yoksa bile rumuz belirterek anonim olarak yorum yapabilirsiniz.
2-)Yorumunuza gelecek cevabı takip etmek için "beni bilgilendir" kutucuğunu işaretleyebilirsiniz.
3-)Yorumlarınız benim için çok değerlidir.Lütfen olumlu-olumsuz düşüncelerinizi paylaşmaktan çekinmeyin.
Hayat paylaşınca güzel :)