Madem Öyle

İçinden çıkılmaz cümleler kurmaya başladım. Cümlelerim, zihnimdeki anlamsızlığı anlatmak konusunda yetersiz.Yine de; yine deniyorum, yeniden deniyorum...

Basamaklarda soluklanmak gibiydi ruhumu kaplayan karanlığı aydınlığa çevirmek.
Alınan her nefes, boşluğa haykırılan bir sesten ibaretti. Bu böyle olsa da yine de karanlığa fısıldamak,  kayan  yalnız bir yıldız gibiydi; kimsesiz ve yapayalnız.
Kendimle yüzleşemediğim onca duygunun adını duygusuzluk koydum. Hislerimi hissizleştirdim ki yüzleşmekten korktuklarımla yüzleşemeyeyim. Unuttuğum onca şey onca histen sonra şimdi tamda şu anda sağ elimi sol koluma götürdüm ve ufak bir çimdik attım. Ve acısını hissedebildiğime sevindim. Hala bazı duyguları hissedebiliyormuşum meğer...

İçinden çıkılmaz cümleler kurmaya başladım. Cümlelerim, zihnimdeki anlamsızlığı anlatmak konusunda yetersiz.Yine de; yine deniyorum, yeniden deniyorum...

DEVAMINI OKU

Umudumdan Arta Kalan

Avuçlarıma aldım hislerimi. Sımsıkı sardım; küçük bir serçe gibi okşadım zaman zaman. Kimi zaman tehcir edildi, kimi zaman müstehcen eller uzandı, dokundu ve kopardı bir papatya yaprağı gibi...

Boşluğa söylenen kelimeler vardır hayatta. Söylersin ve kaybolurlar öylece. Bazen fısıldarsın kimsenin duymamasını isteyerek ve fısıldarsın bazen kimsenin duymayacağını bilerek. Hiçlik hissettiğin en büyük olgu olur. Varlığından şüphe eder yokluğun içinde tek başına var olursun. Bu his öyle kaplar ki seni tek gerçekliğin bu olur. Oysaki ne sen gerçektirsin ne de sensizlik..

Avuçlarıma aldım hislerimi. Sımsıkı sardım; küçük bir serçe gibi okşadım zaman zaman. Kimi zaman tehcir edildi, kimi zaman müstehcen eller uzandı, dokundu ve kopardı bir papatya yaprağı gibi...

DEVAMINI OKU