Madem Öyle

İçinden çıkılmaz cümleler kurmaya başladım. Cümlelerim, zihnimdeki anlamsızlığı anlatmak konusunda yetersiz.Yine de; yine deniyorum, yeniden deniyorum...

Basamaklarda soluklanmak gibiydi ruhumu kaplayan karanlığı aydınlığa çevirmek.
Alınan her nefes, boşluğa haykırılan bir sesten ibaretti. Bu böyle olsa da yine de karanlığa fısıldamak,  kayan  yalnız bir yıldız gibiydi; kimsesiz ve yapayalnız.
Kendimle yüzleşemediğim onca duygunun adını duygusuzluk koydum. Hislerimi hissizleştirdim ki yüzleşmekten korktuklarımla yüzleşemeyeyim. Unuttuğum onca şey onca histen sonra şimdi tamda şu anda sağ elimi sol koluma götürdüm ve ufak bir çimdik attım. Ve acısını hissedebildiğime sevindim. Hala bazı duyguları hissedebiliyormuşum meğer...

İçinden çıkılmaz cümleler kurmaya başladım. Cümlelerim, zihnimdeki anlamsızlığı anlatmak konusunda yetersiz.Yine de; yine deniyorum, yeniden deniyorum...

DEVAMINI OKU